Αρθρίτιδα

Οι επιφάνειες των οστών που σχηματίζουν την άρθρωση καλύπτονται με έναν ειδικό, υαλινικό χόνδρο - ομαλό, παρέχοντας τη χαμηλότερη δύναμη τριβής κατά τη διάρκεια κινητικών δεξιοτήτων των αρθρικών επιφανειών. Εάν διαγνωστεί η αρθρέωση, αυτό σημαίνει ότι ο χόνδρος βρίσκεται στη διαδικασία καταστροφής.

Προχωρώντας, η καταστροφική διαδικασία ισχύει για τα οστά και στη συνέχεια στην κάψουλα των αρθρώσεων. Η ασθένεια έχει έναν καθολικό κώδικα σύμφωνα με το ICD 10-M15-M19, υπολογίζοντας την στην κατηγορία των παθολογιών των μυϊκών και συνδετικών ιστών των οστών.

Σύμφωνα με ιατρικές στατιστικές, το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από οστεοαρθρίτιδα, τα περισσότερα από τα οποία είναι ηλικιωμένα, από 65 ετών. Ωστόσο, κάθε χρόνο υπάρχει μια ανησυχητική τάση να αυξηθεί ο αριθμός των νέων άρρωστων. Η διάγνωση δεν είναι θανατηφόρα, αλλά η αρθρέωση είναι ύπουλη με τις υποτροπές της και την απειλή πλήρους αναπηρίας.

Ο μηχανισμός εμφάνισης

Η ασθένεια αναπτύσσεται σταδιακά, τέσσερα στάδια μπορούν να διακριθούν υπό όρους:

1. Αρχικά, μια περιοχή που δεν τροφοδοτείται κακώς με αίμα ή κατεστραμμένο εμφανίζεται στην περιοχή του χόνδρου. Σταδιακά, παρουσία τραυματικών παραγόντων, η περιοχή δεν αποκαθίσταται, αλλά, αντίθετα, μεγαλώνει.
2. Το σώμα, προσπαθώντας να αποκαταστήσει τον καταστροφικό χόνδρο, αντικαθιστά τις κατεστραμμένες περιοχές σε έναν μεταλλοποιημένο ιστό που δεν έχει σαφή δομή. Αυτό το ύφασμα είναι, γενικά, με κατώτερη αντικατάσταση για τον ομαλό, συρόμενο και ελαστικό χόνδρο υαλίνου.
3. Σταδιακά, η επιφάνεια του χόνδρου γίνεται σε ουλές και ανάπτυξης οστών - οστεοφυτικά.
4. Οι υγιείς περιοχές από το φορτίο αυξήθηκαν αρκετές φορές, φορούν πολύ γρήγορα και ως εκ τούτου ολόκληρος ο χόνδρος μετατρέπεται σε μια μεγάλη ουλή.

Εάν η παθολογική διαδικασία δεν σταματήσει, η άρθρωση θα υποβληθεί στις ακόλουθες δυσμενείς αλλαγές:

• Τα οστά εμπλέκονται στη διαδικασία καταστροφής.
• Το αρθρικό κέλυφος είναι φλεγμονώδη.
• Η κοινή κάψουλα γίνεται πιο πυκνότερη, χάνοντας την ελαστικότητά του.
• Ο αυλός του κοινού χάσματος μειώνεται γρήγορα.
• Τα οστά, χωρίς να αντέχουν στην τριβή, παραμορφώνονται, όπως και η άρθρωση στο σύνολό της.
• Τα υφάσματα της άρθρωσης ξαναγεννιούνται, έτσι υπάρχει πλήρης απώλεια της πιθανότητας κίνησης.

Τύποι αρθρίσεως

Αυτή η ασθένεια επηρεάζει απολύτως τις αρθρικές επιφάνειες! Ταυτόχρονα, παρά τον ίδιο μηχανισμό παθολογίας, ταξινομείται σε διάφορους τύπους.

Έτσι, ανάλογα με τις αρθρώσεις που είναι άρρωστοι, διακρίνουν:

• Αρθογραφία της άρθρωσης του γόνατος, ή η επιταχυνόμενη αρθροκρόμηση (συντομογραφία γονάρτρωσης).
• Αρθογραφία της άρθρωσης ισχίου (συντομευμένη κοροξάρη).
• Αρθογραφία της άρθρωσης του ώμου.
• διεπαφή αρθρίωση.
• Αρθογραφία της άρθρωσης του αστραγάλου.
• Αρθογραφία των χεριών.
• αυχενική αρθρίωση.
• Αρθογραφία γνάθου.
• Αρθογραφία της άρθρωσης plusnephalanx.
• Αρθογραφία λαγόνων.
• πληκτρολόγιο-ακροκομική αρθρίωση.
• χρονική αρθρέωση.
• Αρθογραφία της φτέρνας.
• η τοξική αρθρέωση που επηρεάζει τις διεργασίες τόξου των σπονδύλων (συντομευμένη σπονδυλλανδία).
• Αρθογραφία της αρθρώσεως των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης.
• Ανεπιθύμητη αρθρέωση.
• Αρθογραφία των νευρώσεων.
• Taran-Plastic Arthrosis.

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες της παθολογικής διαδικασίας στον ιστό του χόνδρου, διακρίνουν:

• Η παραμόρφωση της αρθρθείσας είναι το όνομα της νόσου που έχει περάσει στο τερματικό (τελικό) στάδιο.
• ΑΡΘΡΟΙΚΑΡΗ - Η παρουσία της κλασσικής φλεγμονώδους διαδικασίας είναι χαρακτηριστική.
• χρόνιος;
• Οξεία αρθρέωση.

Για τους λόγους για την εμφάνιση της παθολογίας, διακρίνουν:

• Δυστροφική αρθρέωση των αρθρώσεων που σχετίζονται με μια κρίσιμη μεταβολική διαταραχή.
• Η θραύση αρθρώσεων προκαλείται από κατάλληλους τραυματισμούς.
• Μετά -τρατρανωτική αρθρέωση.

Υπάρχει μια άλλη ταξινόμηση - από το αν η ασθένεια είναι ανεξάρτητη ή προκαλείται από προκλητικούς παράγοντες:

• Πρωτοβάθμια, αναδύεται σε έναν εντελώς υγιεινό χόνδρο, ένα άλλο όνομα - ιδιοπαθή αρθρίωση, ή εμφανίζεται με τις γωνιακές αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
• Δευτεροβάθμια, - που προκαλείται από πολλούς λόγους.

Συμπτώματα αρθρίσεως

Υπάρχουν μάλλον τυπικά σημάδια αρθρίσεως όλων των εντοπισμών, οι οποίες, ανάλογα με το βαθμό ανάπτυξης της παθολογίας, διαφέρουν στη σοβαρότητά τους:

• πόνους, πόνος, εντατικοποιώντας με υψηλή υγρασία και υποθερμία.
• μείωση της κινητικότητας των αρθρώσεων ·
• Τραγανιές, σκασίματα και διασταυρωμένοι ήχοι στις κινήσεις των αρθρικών επιφανειών.
• εξωτερικές αλλαγές στο περίγραμμα της άρθρωσης.
• πρήξιμο και πρήξιμο.
• ερυθρότητα του δέρματος.

Πόνος

Τα ίδια τα αρχικά σημάδια παραβιάσεων γίνονται αισθητά από αδύναμο ή μέτριο, βραχυπρόθεσμο πόνο, ο οποίος σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνει τη νύχτα, αλλά συνήθως εμφανίζεται μόνο με φορτίο στην επιφάνεια της άρθρωσης.

Όταν οι φλεγμονώδεις διεργασίες κινήθηκαν στο τελικό του στάδιο, ο ασθενής αρχίζει να αισθάνεται αφόρητη, "gnawing" πόνο λόγω στασιμότητας του αίματος και αυξανόμενη πίεση στην τσάντα της άρθρωσης. Ο πόνος χαρακτηρίζεται από μακρά διάρκεια, ανά πάσα στιγμή της ημέρας, και ανεξάρτητα από το αν η πληγείσα περιοχή βρίσκεται στα υπόλοιπα ή σε κίνηση.

Σόουπερτο της άρθρωσης

Αυτό το σύμπτωμα είναι χαρακτηριστικό μιας αρκετά παραμελημένης ασθένειας. Ταυτόχρονα, στα αρχικά στάδια, ο ασθενής εξακολουθεί να αισθάνεται το πρωί, αφού ξυπνήσει, δυσφορία όταν κινείται με τη μορφή ενός αίσθημα κάποιου περιορισμού.

Με την εξέλιξη των καταστρεπτικών αντιδράσεων, ο ασθενής παρατηρεί:

• περιορισμός του εύρους των συνηθισμένων κινήσεων.
• την αδυναμία αλλαγής της θέσης των άκρων σε κατάσταση ηρεμίας, ακόμη και από τις προσπάθειες να μην αποσυνδέσουν τον κοινό χειροκίνητα.
• Ισχυρή σταθεροποίηση (σύσπαση) σε μια συγκεκριμένη θέση της άρθρωσης, η οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν σε κατάσταση έλλειψης κινητικής δραστηριότητας.

Τελικά, στο τέταρτο στάδιο της παθολογίας, σχηματίζεται η αγκύλωση με τη μορφή αντικατάστασης αρθρικών ιστών σε σημάδια, με πλήρη απώλεια λειτουργικότητας.

Ακούγεται στην άρθρωση

Μια κρίση μπορεί να συνοδεύεται από οποιαδήποτε δυσλειτουργία των οστών και του χόνδρου, όχι μόνο που προκαλείται από την αρθρέωση.

Ωστόσο, αυτή η ασθένεια είναι χαρακτηριστική ότι ο ήχος:

• προκύπτει μόνο στην άρθρωση που πόνους.
• συνοδεύεται από δυσκολία κίνησης.
• Έχει την ικανότητα να ενταθεί με την εξέλιξη της παθολογίας και πέφτει πάνω στο σχηματισμό αγκυροβόλησης.

Αλλαγή της εμφάνισης της άρθρωσης

Οι αξιοσημείωτες αλλαγές εμφανίζονται στα μεταγενέστερα στάδια. Έτσι, ο άξονας του προσβεβλημένου άκρου είναι καμπυλωμένος και η ίδια η αρθρική περιοχή παραμορφώνεται - αναπτύσσεται σε μέγεθος, η μορφή είναι άσχημη τροποποιημένη.

Όλα αυτά δείχνουν μη αναστρέψιμη καταστροφή της άρθρωσης, μέσα στην οποία δεν έχει σχηματιστεί ένα νέο ύφασμα, χωρίς να έχει κάποια δομή.

Εάν προέκυψε μια τέτοια παθογόνο διαδικασία στο γόνατο, αυτό σημαίνει ότι το φορτίο και οι αρθρώσεις plusnoplange θα αυξήσουν το φορτίο στις αρθρώσεις του αστραγάλου, οι οποίες θα τους βλάψουν επίσης με την πάροδο του χρόνου.

Τις αιτίες της αρθρίσεως

Η παθολογία μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε μία μόνο άρθρωση και να εξαπλωθεί σε αρκετές. Αυτή η ασθένεια είναι λιγότερο πιθανό να συμβεί σε νεαρή ηλικία - η ζωτικότητα είναι ακόμα αρκετή για την αυτο -εξάλειψη του σώματος.

Παρ 'όλα αυτά, για όλες τις ηλικιακές ομάδες, οι αιτίες επιρροής στην κατεύθυνση τους είναι: υπάρχουν:

• Εσωτερικά - Ορισμένες ασθένειες, κακές συνήθειες, μη ισορροπημένη διατροφή, κλπ.;
• Εξωτερικοί, τραυματισμοί, επαγγελματικός παράγοντας.

Οι εσωτερικές αιτίες προκαλούν αρνητική αλλαγή στους κοινούς παράγοντες με τη μορφή φλεγμονής των αρθρώσεων. Διάκριση μεταξύ φλεγμονών διαφόρων προέλευσης:

• μολυσματικό (εντερικό ραβδί και ραβδί του koch, ιών, χλαμύδια, σταφυλόκοκκοι, χλωμό treponema, κλπ.).
• ρευματισμός;
• πυώδη αρθρίτιδα.
• αυτοάνοση φύση;
• αρθρίτιδα;
• ψωρίαση.

Επιπλέον, οι αιτίες της εσωτερικής έκθεσης περιλαμβάνουν συγγενείς ή αποκτηθείσες παραβιάσεις της δομής του ιστού του χόνδρου και του υποσιτισμού, οι οποίες μπορεί να σχετίζονται με:

• Γενετικές δυσλειτουργίες και μεταλλάξεις.
• Οι ενδομήτητες ανωμαλίες ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων των περιγεννητικών τραυματισμών.
• γεράματα;
• οστεοπόρωση, δηλαδή «έκπλυση» από τον οστικό ιστό των συστατικών των στοιχείων.
• ορμονικές διαταραχές και υπερφόρτωση, συμπεριλαμβανομένης της εμμηνόπαυσης.
• παραβιάσεις του φυσιολογικού μεταβολισμού.
• μειονέκτημα στη διατροφή των βιταμινών και των ιχνοστοιχείων.
• ασθένειες που προσελκύουν μυϊκή αδυναμία.
• Εσωτερική παρατεταμένη δηλητηρίαση.

Η επιδείνωση πολλών ασθενειών του μυοσκελετικού σκελετού συνεπάγεται επίσης εκφυλισμό χόνδρου.

Οι εξωτερικές αιτίες της ανάπτυξης της νόσου είναι τέτοιοι παράγοντες που βλάπτουν την άρθρωση ως:

• συχνή υποθερμία.
• εξάρσεις ·
• δυνατά χτυπήματα?
• κατάγματα;
• Ενέσεις MENISC.
• ισχυρή σωματική δραστηριότητα (ανύψωση βάρους, για παράδειγμα).
• επαγγελματικά αθλήματα;
• Χειρουργική επέμβαση.

Βαθμός αρθρίσεως

Σύμφωνα με τις κλινικές εκδηλώσεις και τη διαδικασία της εξέλιξης της νόσου, διακρίνονται τέσσερα στάδια της αρθρίσεως:

1. Αρθογραφία του 1ου βαθμού, αυτό είναι το αρχικό στάδιο της αρθρίσεως, το οποίο χαρακτηρίζεται από κρυμμένα συμπτώματα με τη μορφή αρνητικών αλλαγών στη σύνθεση του αρθρικού υγρού και την αποδυνάμωση των μυϊκών ινών, αν εμφανίζεται, στη συνέχεια μόνο με φυσική προσπάθεια.
2. Η αρθρίωση του 2ου βαθμού-αυτό είναι ήδη ένα αίσθημα πόνου λόγω της καταστροφικής άρθρωσης των οστών και του σχηματισμού οστεοφυτών, διαταράσσεται η νευροτροφική ρύθμιση αντανακλαστικών και εμφανίζεται μια ακουστική κρίση.
3. Η αρθρέωση του 3ου βαθμού χαρακτηρίζεται από σημαντικές εκφυλιστικές μεταβολές στην άρθρωση, την ορατή παραμόρφωσή του με την καμπυλότητα του άξονα του άκρου, ο σύνδεσμος μειώνεται και ο σύνδεσμος γίνεται παθολογικά κινητής.
4. Η αρθρίτιδα του 4ου βαθμού είναι η πλήρης αγκύλωση, η πλήρης σύσφιξη και οι σοβαροί πόνοι ακόμη και σε ηρεμία.

Και τα τέσσερα στάδια προχωρούν άνισα: Κατά τη διάρκεια της παθολογικής περιόδου, είναι δυνατές οι αιχμηρές παροξύνσεις και οι στιγμές ύφεσης.

Θεραπεία της αρθρίσεως

Κλινικά απέδειξε ότι η θεραπεία και η πρόληψη με τη μορφή εξάλειψης των προκλητικών παραγόντων βλάβης του χόνδρου υαλίνης, αν και δεν εξαλείφουν την ασθένεια στο αρχικό στάδιο, αλλά σταματούν την ανάπτυξη και αποκαθιστούν τη λειτουργικότητα της άρθρωσης.

Βασικά, η ασθένεια της μικρής και μέτριας σοβαρότητας αντιμετωπίζεται με συντηρητικές μεθόδους. Στην περίπτωση σοβαρής καταστροφής του χόνδρου, η οποία συνεπάγεται την καταστροφή των οστών, υποδεικνύεται χειρουργική ενδοπροθετική.

Επιπλέον, η βασική αρχή στη θεραπεία είναι:

• Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που υποδηλώνει τη χρήση αρκετών θεραπευτικών μεθόδων.
• Σκοπός, δηλαδή η συγκέντρωση των προσπαθειών για την εξάλειψη της νόσου που προκαλεί την ασθένεια και τις συνέπειες.

Θεραπεία με λαϊκά θεραπείες

Αντιμετωπίζεται ολοκληρωτικά, αλλά στο σπίτι, μπορείτε επιπλέον να καταφύγετε στις θεραπευτικές συνταγές των θεραπευτών των ανθρώπων που προσφέρουν αποτελεσματική μεταχείριση των προβλημάτων υγείας μέσω των βότανα και των προϊόντων μελισσοκομίας.

Από τα φυτά χρησιμοποιούν:

• Bay Leaf με τη μορφή αφόπτρησης, βάμματα στη βότκα και ειδικά παρασκευασμένο πετρέλαιο που χρησιμοποιείται εξωτερικά, απευθείας στην περιοχή της φλεγμονής.
• Η θεραπεία της αρθρθείσας με μέλι έχει καθιερωθεί ως αξιόπιστο τοπικό φίλτρο, με τη μορφή ελαστικού που αφαιρεί φλεγμονή και θρέλη του δέρματος, των μυών και του χόνδρου.
• Λάμπα φύλλο - καλύτερο από το λευκό λάχανο - είναι λίγο ζυμωμένο, και το τυλίγουν με ένα επώδυνο σημείο, μονωμένο με ένα μάλλινο ύφασμα στην κορυφή και κρατούν όλη τη νύχτα.
• Χυμός αλόης με τη μορφή συμπίεσης και τρίβοντας στο δέρμα.

Βοηθά επίσης με το burdock της αρθρίδας της άρθρωσης του γόνατος: το φύλλο είναι συγκλονισμένο στο επώδυνο σημείο, το οποίο είναι μονωμένο για όλη τη νύχτα.

Προετοιμασίες για αρθρίωση

Η θεραπεία με φάρμακα που σχετίζεται με την κλασική μέθοδο της θεραπείας διαιρείται, ανάλογα με τη μορφή δοσολογίας που χρησιμοποιείται στα φάρμακα:

• Εξωτερική χρήση, με τη μορφή αλοιφής για την αρθρίτιδα, το τρίψιμο, τις λοσιόν.
• ενέσεις.
• χάπια για την αρθρίωση.
• Κάψουλες.

Αλοιφές

Η φαρμακολογική βιομηχανία παράγει ιατρικές αλοιφές που βασίζονται σε φυσικά, εξαιρετικά ενεργά συστατικά:

• Vishnevsky αλοιφή?
• Η αλοιφή ηπαρίνης.

Το εργαλείο Vestaren που περιέχει 1% diclofenac βοηθά καλά: το Voltaren με τη μορφή πηκτής εφαρμόζεται στο δέρμα.

Ενέσεις

Οι ενέσεις όχι μόνο ενδοφλέβια και ενδομυϊκά, αλλά και άμεσα στον τομέα των ζημιών, για παράδειγμα, τα φάρμακα της ομάδας μη -για να αποδείξουν πολύ καλά στη θεραπεία.

Έτσι, οι ενδοαρθικές ενέσεις εισάγονται σε κατεστραμμένους αρθρικούς ιστούς:

• Τα γλυκοκορτικοειδή που ενισχύουν τη διατροφή του ιστού του χόνδρου που ανακουφίζουν τη φλεγμονή και αυξάνουν την ελαστικότητα - διπροσπάνη, υδροκορτιζόνη κλπ.
• χονδροπροστατευτικά και ανάλογα ενδοαρθικού υγρού, - τραγουδιού, άνθρακα.
• Υαλουρονικό οξύ ως λιπαντικό και αναλγητικό.

Παρασκευάσματα με τη μορφή δισκίων και κάψουλων

Οι SO -Called χονδροπροστατευτές για αρθρίωση που περιέχουν δομικά στοιχεία του χόνδρου υαλίνης είναι σε φαρμακευτική θεραπεία και έτσι την αποκαθιστούν.

Αυτά τα φάρμακα παράγονται με τη μορφή δισκίων και κάψουλων που προορίζονται για χορήγηση από το στόμα μέσω της γαστρεντερικής οδού (από το στόμα). Επιπλέον, οι ασθενείς συνταγογραφούνται NSAID -αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την αρθρίτιδα της μη -υστοειδούς ομάδας, σταματώντας οξεία πόνο και ανακούφιση παροξυσμών.

Οι αναισθητικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται επίσης με τη μορφή αποκλεισμού novocaine.

Επιπλέον, οι συνταγογραφούμενες σύνθετες βιταμίνες για την αρθρέωση.

Από τα φυσικά φάρμακα της τοπικής δράσης, συνιστάται η ιατρική χολή, εφαρμόζεται με τη μορφή συμπιέσεων στο δέρμα.

Ασκήσεις για αρθρίωση

Ειδικές ασκήσεις και θεραπευτική γυμναστική (θεραπεία άσκησης), το συγκρότημα των οποίων δίνει τη σωματική δραστηριότητα στο ανθυγιεινό μέρος του σώματος με φειδώ, έχουν αποδειχθεί.

Ο Δρ Bubnovsky και ο Evdokimenko ανέπτυξαν τα δικά τους συγκροτήματα θεραπευτικών ασκήσεων.

Μασάζ με αρθρίωση

Πολύ ευεργετικό επηρεάζει τη θεραπεία και το ιατρικό μασάζ, το οποίο βελτιώνει τη μικροκυκλοφορία και τη διατροφή των βαθιών ιστών.

Δίαιτα με αρθρίωση

Σε αυτή την κατάσταση, είναι σημαντικό να τηρήσετε τη σωστή, λογική διατροφή, προκειμένου να βελτιωθεί ελαφρά η κατάσταση του ασθενούς. Συνιστώμενη αποχή από την υπερκατανάλωση, τον αποκλεισμό των ζωικών λιπών και των τηγανισμένων τροφίμων.

Ποιος γιατρός αντιμετωπίζει πρώτα το Arthrosv με καταγγελίες πόνου στις αρθρώσεις των οστών θα πρέπει να μεταβεί στον θεραπευτή. Ήταν αυτός που, έχοντας συνοψίσει το ιστορικό του ασθενούς, και τον ρώτησε λεπτομερώς, θα δώσει μια παραπομπή στον επιθυμητό στενό ειδικό.

Μπορεί να είναι, ανάλογα με την αιτία της νόσου και τον τύπο της, γιατρούς τέτοιων προφίλ όπως:

• ορθοπεδικός;
• Τραυματολόγος;
• χειρουργός;
• ρευματολόγος.