Αρθρίτιδα

Όλοι δεν γνωρίζουν τι είναι η αρθρίωση, εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι μπερδεύονται στις μεθόδους θεραπείας και δεν καταλαβαίνουν τις αρχές της διάγνωσης της παθολογίας. Η αρθρίωση είναι μια σοβαρή δυστροφική παραβίαση που προκαλεί τη βλάβη των ιστών του χόνδρου στην ενδοαρθική κοιλότητα. Η πολυπλοκότητα της θεραπείας σχετίζεται με την μη αναστρέψιμες διαδικασίες, δεν μπορεί να επιτευχθεί πλήρης θεραπεία στο πλαίσιο της σύγχρονης ιατρικής, αλλά η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να μειωθεί και η εξέλιξη της παθολογίας μπορεί να επιβραδυνθεί. Με τη σωστή θεραπεία, ένα άτομο συνεχίζει τον συνηθισμένο τρόπο ζωής για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τι είναι η αρθρίωση;

Παρομοίως, είναι απλούστερο το γεγονός ότι για την αρθρίτιδα της νόσου είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων που προκαλεί τον περιορισμό του εύρους της κίνησης και του πόνου. Στο πρώτο στάδιο της βλάβης, δεν υπάρχουν εκδηλώσεις, έχουν ελαφρά σοβαρότητα και ξεπλένονται. Σταδιακά, η παθολογία εξελίσσεται, αυτό διευκολύνεται από τις αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα, το άγχος, τους τραυματισμούς κ.λπ. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου το 80% του πληθυσμού άνω των 60 ετών από την αρθρίωση.

Η αρθρίτιδα της άρθρωσης αναπτύσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αρχικά επηρεάζει μόνο τον χόνδρο υαλίνης και στη συνέχεια εξαπλώνεται στα οστά, περιλαμβάνει το αρθρικό κέλυφος, τους μυς και ολόκληρη την κάψουλα άρθρωσης. Στο πρώτο ή πρώιμο στάδιο της αρθρίδας, η βλάβη εκδηλώνεται ελαφρώς: μικροί πόνοι μετά από σκληρή δουλειά, πρήξιμο, ερυθρότητα του δέρματος. Λόγω της αγνοίας των δυσάρεστων αισθήσεων, η άρθρωση παραμορφώνεται, φλεγμονώδης, φέρνει έντονο πόνο, η κορυφή τους πέφτει το πρωί. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την εξαφάνιση του πόνου μετά την ανάπτυξη της άρθρωσης. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, ένα άτομο χάνει εντελώς την κινητικότητα της άρθρωσης.

Υπάρχει μια πρωτοβάθμια και δευτερογενή μορφή αρθρίσεως. Η ψευδο-αρθρώση (νεοάρρωση) διακεκριμένει επίσης- πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τι είναι, αφού σχηματίζεται λιγότερο συχνά από άλλες ποικιλίες. Η νεοαρθρία είναι μια ψευδή άρθρωση, οπότε ο ιστός του χόνδρου αυξάνεται σε ένα ασυνήθιστο μέρος όπου αποκτήθηκε βλάβη. Είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, κυρίως χειρουργικά.

Υπάρχει παθολογία λόγω διαταραχών αναγεννητικής λειτουργίας, ανοσίας ή μηχανικής βλάβης. Λόγω των διαφόρων αιτιών του χόνδρου, γίνεται λεπτότερη. Σε κανονική κατάσταση, το ύφασμα του χόνδρου λαμβάνει επαρκή διατροφή για ανάκτηση, αλλά μετά από υπερβολική σωματική άσκηση ή λόγω παραβίασης των μεταβολικών διεργασιών, τα υφάσματα δεν έχουν χρόνο να αναγεννηθούν. Στο πρώτο στάδιο, η κινητικότητα των αρθρώσεων παραμένει. Έχοντας εξετάσει τι αρθρώση είναι ως ορισμός, αξίζει να εμβαθύνουμε με περισσότερες λεπτομέρειες στην ανάπτυξη της παθολογίας.

Ο μηχανισμός ανάπτυξης της αρθρίσεως, των τύπων της

Πολλές ποικιλίες αρθρίσεως αναπτύσσονται σύμφωνα με ένα παρόμοιο σχήμα:

1. Η κύρια βλάβη επηρεάζει τον υαλώδη χόνδρο. Σε περίπτωση κυκλοφοριακής διαταραχής, συμβαίνει η επιδείνωση της παθολογικής ισχύος. Είναι το πρώτο βήμα ή αιτία, το οποίο μπορεί να συμβεί αρθρίωση.
2. Παθολογίες επικάλυψης υαλίνης. Η αραίωση του χόνδρου οδηγεί στην αντικατάσταση των παθολογικών ιστών του - δομές των οστών.
3. Οι ανώμαλες αναπτύξεις εμφανίζονται σε χόνδρο - οστεοφυτά.
4. Η προκύπτουσα παραβίαση της φυσικής ανατομίας του χόνδρου και των οστών προκαλεί την υπερφόρτωση υγιεινών περιοχών του χόνδρου. Η καταστροφή αρθρικών ιστών χωρίς θεραπεία προχωράει συνεχώς και οδηγεί σε αναπηρία.

Όταν ο βαθμός της νόσου αυξάνεται, οι παθολογικές διεργασίες εξακολουθούν να επιδεινώνονται. Τελικά, όλο το χόνδρο υαλίνης καταστρέφεται.

Ο τελευταίος βαθμός της νόσου οδηγεί σε:

• συμμετοχή στην παθολογική διαδικασία των οστών, κάτω από και πάνω από τις χόνδριες επιφάνειες.
• ερεθισμός ενός κελύφους άρθρωσης, περιοριστική κινητικότητα, η οποία οδηγεί σε αναπηρία 2 βαθμών.
• αυξημένη πυκνότητα κάψουλας.
• Μειώνοντας το χάσμα στο χάσμα της άρθρωσης, το οποίο γίνεται αξιοσημείωτο στην εικόνα. Το στάδιο της παραβίασης καθορίζεται από τον διαγνωστικό-tantgenologist. Ο ασθενής αισθάνεται την πολυπλοκότητα ή την ανικανότητα να ισιώσει εντελώς και να λυγίσει το άκρο.
• Κοινή παραμόρφωση, ο χόνδρος αποκτά ένα ακανόνιστο σχήμα, προκαλώντας καμπυλότητα.
• επιδείνωση της κατάστασης του ασθενούς με πλήρη καταστροφή της άρθρωσης.

Στάδια της αρθρίσεως

Η ασθένεια των αρθρώσεων έχει 3 στάδια ανάπτυξης:

• 1 βαθμός. Οι μορφολογικές διαταραχές έχουν ήδη αρχίσει, αλλά δεν είναι ακόμη αισθητές. Η παθολογία επηρεάζει κυρίως την κατάσταση του αρθρικού υγρού, το οποίο χειρότερα προμηθεύει ιστούς χόνδρου με θρεπτικά συστατικά, μειώνοντας την αντοχή του χόνδρου. Το φορτίο στις αρθρώσεις προκαλεί φλεγμονή και πόνο.
• Στάδιο 2. Λόγω της ανεπάρκειας τροφοδοσίας, τα απαραίτητα φυσίγγια καταστρέφονται, σχηματίζονται αυξήσεις των οστών στην επιφάνεια του χόνδρου. Οι πόνοι αποκτούν έναν πιο έντονο χαρακτήρα, εντείνονται μετά από μια μακρά ανάπαυση, εξαλείφονται από τη μικρή σωματική εργασία. Ο πόνος συνοδεύεται από φλεγμονή. Οι μύες είναι τεντωμένοι, γεγονός που οδηγεί σε αδύναμες ή μέσες μειωμένες κινητικές λειτουργίες.
• 3 βαθμοί. Συχνά υπάρχουν πόνοι, είναι δύσκολο να μετακινηθεί το άκρο λόγω αλλαγών στην άρθρωση. Οι βλάβες είναι εκτεταμένες, γίνονται αξιοσημείωτες στην γυμνή εμφάνιση. Η παραμόρφωση της θέσης της άρθρωσης συμβαίνει, η πληγείσα περιοχή διογκώνεται και γίνεται κόκκινη. Ο άξονας των άκρων διαταράσσεται, γεγονός που οδηγεί στην πολυπλοκότητα της κίνησης. Οι παθολογικές αλλαγές προκαλούν τη συντόμευση των συνδέσμων. Εμφανίζονται οι υποπληθυσμοί και οι συμβάσεις. Οι γειτονικοί μύες μειώνεται ή τεντώνεται, από τους οποίους εξασθενίζεται η συσταλτική λειτουργία.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της αρθρίσεως

Οι αιτίες της αρθρούς των αρθρώσεων διαφέρουν ανάλογα με τη μορφή της παθολογίας. Η παραμόρφωση της αρθρθοποίησης της άρθρωσης του αγκώνα, της άρθρωσης αστραγάλου και της αρθρίδας των ώμων μερικές φορές αναπτύσσεται χωρίς αξιοσημείωτες αιτίες, είναι δυνατόν να τους ανιχνευθούν με γιατρό, ειδικός στη ρευματολογία. Εάν το πρόβλημα δεν προηγήθηκε από ορατές παθολογίες, η ασθένεια ονομάζεται πρωτεύουσα. Η δευτερεύουσα μορφή παραβίασης διαγιγνώσκεται κυρίως, μπορεί να προκαλέσει διάφορα κράτη.

Οι κύριοι λόγοι για την ανάπτυξη:

• Μηχανική ζημιά: εξάρσεις, κατάγματα, τέντωμα, τραυματισμοί μηνίσκου.
• Ορισμένες ενδοκρινικές διαταραχές που σχετίζονται με δυσλειτουργίες στο έργο της ασυλίας.
• Παθολογίες μεταβολισμού.
• δυσπλασία (συγγενείς ανωμαλίες αρθρικών ιστών).
• υπέστη φλεγμονή των αρθρώσεων.
• Παθολογίες που οδηγούν σε υψηλή κινητικότητα των αρθρώσεων και αποδυνάμωση των συνδέσμων.

Ασθενείς με αρθρόωση συναντήθηκαν συχνότερα μια ασθένεια λόγω παραγόντων προδιάθεσης:

• Οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
• Ελαφρύ βάρος και αυξημένο ΔΜΣ. Το υψηλό φορτίο στην άρθρωση οδηγεί σε ταχεία φθορά των αρθρώσεων.
• έλλειψη ευεργετικών ουσιών ·
• Υπερβολικό φορτίο στις αρθρώσεις. Ο λόγος είναι η έντονη εκπαίδευση, ο αθλητισμός, η σκληρή σωματική εργασία.
• δύσκολες συνθήκες εργασίας ή λανθασμένη προσέγγιση στον αθλητισμό. Εάν υπάρχει ιστορικό γενετικής τάσης για βλάβη, τραυματισμούς σε κοινές ή παρόμοιες ασθένειες, είναι σημαντικό να τηρήσετε ένα ειδικό πρόγραμμα κατάρτισης, να αποφύγετε τις τραυματικές και δύσκολες ασκήσεις.
• Η μετεγχειρητική περίοδος ανάκτησης ή μεταδιδόμενων σύνθετων λειτουργιών που σχετίζονται με την εκτομή μεγάλου μεριδίου των προσβεβλημένων υφασμάτων. Τέτοιες καταστάσεις επηρεάζουν αρνητικά την ομαλότητα και τη δύναμη του χόνδρου, το φορτίο πρέπει να ελαχιστοποιηθεί σε αυτές.
• Η γενετική τάση, η αρθρίωση διαγιγνώσκεται συχνότερα σε ασθενείς που έχουν συγγενείς με την ίδια παθολογία.
• Το στάδιο της μετεμμηνόπαυσης, εμφανίζεται στις γυναίκες για περίπου 50 χρόνια, συνδέεται με αλλαγές στο ενδοκρινικό σύστημα.
• το καταστροφικό αποτέλεσμα των τοξινών.
• κακή περιβαλλοντική κατάσταση στην περιοχή της διαμονής ·
• Η συχνή βλάβη στην άρθρωση, μερικές φορές οι μικροκύξεις δεν εμφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• υποθερμία.
• Παθολογία του οσφυϊκού και του αυχενικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης.

Πρωτογενή αρθρίτιδα

Η πρωτογενή αρθρέωση σχηματίζεται ανεξάρτητα, δηλαδή, χωρίς την επιρροή οποιωνδήποτε εσωτερικών ή εξωτερικών αιτιών. Η ήττα αναπτύσσεται μέσω του χόνδρου υαλίνου αρκετά αργά. Σπάνια διαγνωσθεί, αντιπροσωπεύει μόνο το 3-5% όλων των περιπτώσεων.

Δευτερογενής αρθρίωση

Η δευτερογενής αρθρίωση ανιχνεύεται συχνότερα με σειρά 95-96% των περιπτώσεων. Προκαλούνται από οποιαδήποτε από τις παραπάνω παθολογίες.

Σημεία και συμπτώματα αρθρίσεως

Οι εκδηλώσεις της νόσου διαφέρουν ελάχιστα ανάλογα με τον εντοπισμό, συχνότερα τα σημάδια αντικατοπτρίζονται στα γόνατα, στις αρθρώσεις ώμων και ισχίου, λόγω του υψηλού φορτίου.

Κυρίως καταγγελίες μειώνονται:

• πόνος. Έχουν χαμηλή σοβαρότητα στο αρχικό στάδιο, με επιδείνωση της κατάστασης της αίσθησης να εντείνουν. Αρχικά, οι αρθρώσεις βλάπτουν μόνο αφού ξυπνήσουν, μετά από ένα ελαφρύ ζεστό -up, οι αισθήσεις εξαφανίζονται. Με την πάροδο του χρόνου, οι πόνοι εμφανίζονται τη νύχτα, ενοχλούν σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια και μετά από παρατεταμένο περπάτημα, τρέξιμο κλπ. Στο τελευταίο στάδιο, το σύνδρομο του πόνου επιδιώκει ένα άτομο όλη την ώρα.
• Περιορισμένο εύρος κινήσεων. Η δυσκαμψία των ενεργειών υποδεικνύει ανατομικές αλλαγές στη δομή. Στην αρχή εκδηλώνεται το πρωί, τότε οι καθημερινές κινήσεις είναι περιορισμένες. Προκειμένου να μην προκαλέσει επιδείνωση της κατάστασης, το έργο πρέπει να είναι ποικίλο και ελαφρύ, διαφορετικά ο ασθενής δεν θα είναι σε θέση να ξεκαθαρίσει και να συμπιέσει το άκρο με την πάροδο του χρόνου. Με την πάροδο του χρόνου, υπάρχει κίνδυνος σύναψης συμβάσεων, από τον οποίο ένα άτομο χάνει την κινητική ικανότητα.
• Κορώνα κατά τη διάρκεια των κινήσεων - ανήκει στις μη ειδικές εκδηλώσεις της αρθρίσεως. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση της κρίσης σε μία μόνο άρθρωση (εκτός από την πολυαρθρία), συνοδευόμενη από δυσφορία, πόνο και περιορισμένες ενέργειες. Η φύση του ρεύματος είναι κύμα - όπως αρχικά εκδηλώνεται ασθενώς, σταδιακά εντείνεται, αλλά σε 3 στάδια εξαφανίζεται.
• πρήξιμο με ερυθρότητα. Τοποθετείται κοντά στην ασθενή άρθρωση, αυτό υποδεικνύει μια φλεγμονώδη διαδικασία και εξέλιξη της νόσου. Ο γιατρός κατανοεί ότι επηρεάζεται το αρθρικό κέλυφος, αυτό προκαλεί τη συσσώρευση υγρού και τον αυξημένο πόνο.
• παραμορφώσεις των άκρων. Εμφανίζεται σε μια παραμελημένη μορφή της νόσου, υποδεικνύει την πλήρη καταστροφή του ιστού του χόνδρου και την εμφάνιση οστεοφυτών. Σε αυτή την κατάσταση, η πίεση στις αρθρώσεις στην κορυφή και κάτω αυξάνεται, από τις οποίες η καμπυλότητα μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο το άκρο.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η παραμόρφωση των οστών στο πόδι συχνά συγχέεται με το καλαμπόκι. Το σύμπτωμα είναι κακώς επικίνδυνο μόνο με την πρώτη ματιά, αλλά οδηγεί σε σοβαρές συνέπειες.

Επιπλοκές

Αρχικά, χρησιμοποιούνται συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας για θεραπεία. Εάν είναι αναποτελεσματικοί ή ο ασθενής αγνόησε τις συστάσεις του γιατρού, υπάρχει κίνδυνος συνεπειών.

Πιθανές επιπλοκές:

• Η άρθρωση καταστρέφεται πλήρως.
• Το άκρο ακινητοποιείται, κάθε κινήσεις γίνονται εξαιρετικά δύσκολες.
• μεσοσπονδύλιες κήλες.
• αναπηρία;
• Ισχυρή παραμόρφωση της άρθρωσης ή ολόκληρου του άκρου.

Διάγνωση της αρθρίδας

Για να γίνει διάγνωση, οι ρευματολόγοι μελετούν τις καταγγελίες του ασθενούς και συνταγογραφούν μια εξέταση X -Ray. Τις περισσότερες φορές, η ακτινογραφία χρησιμοποιείται σε 2 προβολές. Ο γιατρός εξετάζει την παρουσία δυστροφικών διαταραχών σε υαλώδη χόνδρο και αρθρώσεις οστών. Εάν το αρθρικό χάσμα μειωθεί, τα οστά παραμορφώνονται ή είναι πεπλατυσμένα, υπάρχουν κυστικοί σχηματισμοί στην επιφάνεια του χόνδρου, τα οστεοφυτικά είναι προφανή σημάδια αρθρίσεως. Κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης, η αρθρίωση υποδεικνύει την αστάθεια της άρθρωσης: ο άξονας των άκρων και η υπογείωση διαταράσσεται.

Συχνά μια εικόνα x -ray δεν είναι σε θέση να δώσει πλήρεις πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της άρθρωσης. Για μια πιο εμπεριστατωμένη μελέτη, η υπολογιστική τομογραφία έχει συνταγογραφηθεί, είναι αποτελεσματική για την εξέταση των οστών. Η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιείται συχνότερα για τη μελέτη μαλακών ιστών.

Κατά τη διάρκεια της διάγνωσης, ασκείται η συμμετοχή άλλων ειδικών που θα βοηθήσουν στον προσδιορισμό της βασικής αιτίας της παθολογίας. Συχνά καταφεύγουν στη διαβούλευση ενός αιματολόγου, ενδοκρινολόγου, γυναικολόγου, ορθοπεδικού.

Σύγχρονη θεραπεία

Υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι θεραπείας αρθρίσεως, αλλά όλοι καταλήγουν σε αρκετές μεθόδους:

• Θεραπεία με ναρκωτικά. Το κύριο καθήκον είναι η καταπολέμηση των συμπτωμάτων και η πρόληψη της περαιτέρω ανάπτυξης παραβίασης. Τις περισσότερες φορές, τα αναλγητικά χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου, των μη -υσιδικών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την καταπολέμηση της φλεγμονής, τα ορμονικά φάρμακα συνταγογραφούνται για σοβαρό πόνο και οξεία φλεγμονή. Κάθε μάθημα βασίζεται σε χονδροπροστατευτικά που προστατεύουν τα υφάσματα χόνδρου από την καταστροφή, χρησιμοποιούνται φυσικές ουσίες για την κατασκευή τους.
• φυσιοθεραπεία. Ενισχύει την αποτελεσματικότητα των ναρκωτικών, αγωνίζεται με φλεγμονή, ανακουφίζει τα συμπτώματα, επιταχύνει την αναγέννηση των ιστών. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες υπερηχητικές, ηλεκτρικές, μαγνητικές, θεραπεία με λέιζερ. Αυτό περιλαμβάνει επίσης λουτρά λάσπης, εφαρμογές με φυσικά υλικά, λουτρά ραδονίου.
• Ιατρική φυσική αγωγή. Είναι χρήσιμο τόσο ως πρόληψη όσο και διευκολύνοντας την κατάσταση. Μετά τις σωστές φυσικές ασκήσεις, είναι δυνατόν να εξαλειφθεί πλήρως ο πόνος. Είναι χρήσιμο να επισκεφθείτε την πισίνα, να συμμετέχετε στη γιόγκα και να περπατάτε συχνά.
• Η χειρωνακτική θεραπεία, το μασάζ θα βοηθήσει στη θεραπεία της νόσου, καθώς συμβάλλουν στην πρόληψη της καμπυλότητας των αρθρώσεων. Μετά από τραυματισμούς, ο χειρωνακτικός θεραπευτής είναι σε θέση να ισοπεδώσει την άρθρωση, εμποδίζοντας τη σταθεροποίησή του σε λάθος θέση. Μετά το μασάζ, ο μυϊκός τόνος ενισχύεται, η κυκλοφορία του αίματος επιταχύνεται.
• Σωστή διατροφή. Μια υγιεινή διατροφή θα βοηθήσει στον εμπλουτισμό του σώματος με θρεπτικά συστατικά για χόνδρο και να μειώσει το σωματικό βάρος. Μια μεγάλη μάζα αυξάνει τη φθορά των αρθρώσεων.
• Η θεραπεία με σανατόριο θα ενισχύσει τις αρθρώσεις. Στο πλαίσιο της επούλωσης, προσφέρονται σανατόρια, βαλνεοθεραπεία, θεραπεία άσκησης, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες κ.λπ.
• Μη παραδοσιακή θεραπεία. Για τη θεραπεία της αρθρίσεως, οι καλύβες, η φυσική, η APH- και η φυτική ιατρική, καθώς και ο βελονισμός και οι διάφορες λαϊκές συνταγές χρησιμοποιούνται.
• Η χειρουργική παρέμβαση είναι ο μόνος τρόπος για να επιστρέψετε στη συνηθισμένη ζωή στο τρίτο στάδιο της νόσου. Η ενδοπροθετική σας επιτρέπει να αντικαταστήσετε τον χόνδρο του ασθενούς με το εμφύτευμα. Το μόνο μειονέκτημα της λειτουργίας είναι το υψηλό κόστος. Μια διαδικασία είναι αρκετή για 15-20 χρόνια.

Προληπτικά μέτρα

Έτσι ώστε η αρθρίωση της άρθρωσης να μην ενοχλεί στα γηρατειά, βρίσκεται:

• Διατηρήστε έναν υγιεινό τρόπο ζωής.
• αποτρέπουν τα ισχυρά φορτία.
• παρατηρήστε μια δίαιτα.
• εξαιρέστε τις κακές συνήθειες.
• Εκτελέστε γυμναστική καθημερινά.
• Ακολουθήστε το βάρος.

Η αρθρίωση είναι μια επικίνδυνη ασθένεια που είναι πολύ πιο εύκολο να αποφευχθεί από τη θεραπεία. Με την έγκαιρη αναζήτηση γιατρού και τη συμμόρφωση με τους κανόνες θεραπείας, ο ασθενής θα είναι σε θέση να διατηρήσει έναν οικείο τρόπο ζωής για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η έλλειψη θεραπείας και η αυτο -μεσολάβηση προκαλούν την ταχεία επιδείνωση της νόσου και τελικά την αναπηρία.