Αρθρίτιδα και αρθροπάθεια - ποια είναι η διαφορά μεταξύ των ασθενειών

Οι ιστοί των υγιών αρθρώσεων αποτελούνται από κύτταρα ικανά να ανακάμψουν από βλάβες - αναγέννηση. Τα οστά, ο χόνδρος, το αρθρικό και άλλα συστατικά μπορεί να γίνουν ανθυγιεινά. Νεκρά, κατεστραμμένα κύτταρα συσσωρεύονται σε ορισμένους ιστούς. Δεν έχουν την ικανότητα να διαιρούνται, γεγονός που αναστέλλει την αναγέννηση. Είναι δύσκολο να αφαιρεθούν, το οποίο είναι το κύριο πρόβλημα στην αποκατάσταση της υγείας των αρθρώσεων.

Κάτω από οποιαδήποτε σωματική άσκηση, το ισχυρό μηχανικό στρες μπορεί να βλάψει τα κύτταρα και να οδηγήσει στο θάνατό τους. Είναι δύσκολο για μια ήδη άρρωστη άρθρωση να φέρει το φορτίο. Είναι πολύ δύσκολο να θεραπευτεί. Για να αποφύγετε την ασθένεια ή να την ξεπεράσετε, είναι απαραίτητο να κατανοήσετε τους αμυντικούς μηχανισμούς των αρθρικών ιστών και κυττάρων. Στον τομέα των αρθρώσεων, διακρίνονται αρθρίτιδα, αρθρίτιδα, πολυαρθρίτιδα και άλλες ασθένειες. Ας εξετάσουμε λεπτομερώς τη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεως.

Πρώτη αιτία της νόσου

Η άρθρωση προστατεύεται από νευρομυϊκή προστασία. Χάρη στο σύστημα ελέγχου της συστολής των μυών, η επίδραση του σοκ δεν εμφανίζεται ή μετριάζεται. Το νευρικό σύστημα εξασφαλίζει ομαλές κινήσεις, κατανομή φορτίων. Σε μια ήρεμη κατάσταση, οι μύες διεγείρουν επίσης μικρονημώσεις, οδηγώντας στην απελευθέρωση λιπαντικού, την αφαίρεση των νεκρών κυττάρων.

Η εξασθενημένη νευρομυϊκή απόσβεση συμβαίνει λόγω κακής αγωγής των νευρικών οδών. Για παράδειγμα, η κόπωση εξασθενεί την άμυνα της άρθρωσης. Τα νεκρά κύτταρα αρχίζουν να συσσωρεύονται χωρίς να έχουν χρόνο να αποβληθούν. Το αποτέλεσμα είναι φλεγμονή. Η αποδυνάμωση της άμυνας επιταχύνει την υποβάθμιση όχι μόνο των αρθρώσεων, αλλά και της σπονδυλικής στήλης.

Ορισμένοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο ασθενειών των αρθρώσεων, ξεκινώντας από χτυπήματα, μώλωπες, υπερφόρτωση, υποθερμία. Εμφανίζεται αρθρίτιδα - μια διαδικασία φλεγμονής. Εάν είναι αδύνατο να το θεραπεύσετε για μήνες, αρχίζουν οι παραμορφώσεις - αρθροπάθεια

Τι είναι η αρθρίτιδα: αιτίες, συμπτώματα

Μπορούν να προσδιοριστούν οι λόγοι για την εμφάνιση:

1. Λανθασμένο φαγητό.
2. Κακές συνήθειες: αλκοόλ, κάπνισμα.
3. Συστηματική υποθερμία.
4. Τραυματισμοί.
5. Υπερβολικό στρες στις αρθρώσεις.
6. Συνέπειες προηγούμενων ασθενειών, λοιμώξεων.

Η ασθένεια εντοπίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Οίδημα στην περιοχή των αρθρώσεων, οδυνηρές αισθήσεις, αυξημένη ευαισθησία, περιορισμένη κινητικότητα (δηλαδή, αρθρίτιδα).
• Έντονοι πόνοι στην κίνηση και στην ηρεμία.
• Δυσκαμψία το πρωί λόγω οίδημα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μια ώρα μετά την έναρξη, η δραστηριότητα περνά.

Εκτός από τα αναφερόμενα σημεία, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα φλεγμονής: αδυναμία, εφίδρωση, ρίγη, πυρετός. Μερικοί έχουν πονοκεφάλους, απώλεια βάρους. Μερικές φορές εμφανίζονται ταυτόχρονες ασθένειες: επηρεάζονται η καρδιά και οι πνεύμονες.

Τι είναι η αρθροπάθεια: αιτίες και συμπτώματα

Ως συνέπεια της προοδευτικής αρθρίτιδας, τα συμπτώματα της αρθρίτιδας εμφανίζονται στις περισσότερες περιπτώσεις μόνο μετά από 40 χρόνια.

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από τις ακόλουθες εκδηλώσεις:

• Ο πόνος δεν εμφανίζεται σε ήρεμη κατάσταση, αλλά κατά τη διάρκεια της άσκησης. Δυσάρεστες αισθήσεις συμβαίνουν στην άρθρωση του ισχίου ή του γόνατος ενώ περπατάτε, χρησιμοποιείτε σκάλα ή ασκείστε. Αυτός ο αρχικός πόνος μπορεί να εξαφανιστεί με περαιτέρω κινήσειςΥπάρχει επίσης μια έντονη οδυνηρή αίσθηση, που συνοδεύεται από μια κρίσιμη στιγμή, όταν κάμπτεται, δεν κάμπτεται.
• Ο πόνος όταν αρχίζει να κινείται μετά την ανάπαυση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της εναπόθεσης σε επιφάνειες τριψίματος - προϊόντα καταστροφής του χόνδρου και των οστών. Η αίσθηση μπορεί να σταματήσει μετά από 15 λεπτά, επειδή αυτό το ίζημα ωθείται έξω.
• Ο θαμπός πόνος τη νύχτα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της φλεβικής συμφόρησης.

Με αρθροπάθεια, συχνά εμφανίζεται φλεγμονή. Μαζί με οδυνηρές αισθήσεις, παρατηρείται οίδημα (όπως στην αρθρίτιδα). Εάν υπάρχουν συμπτώματα και των δύο παθήσεων, διαγιγνώσκεται αρθρίτιδα-αρθρίτιδα.

Η μακροχρόνια πορεία της αρθροπάθειας μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμένη κινητικότητα. Στους μύες, οι τένοντες, εκφυλιστικές αλλαγές (συστολές) ξεκινούν και μετά παραμόρφωση. Σε αυτήν την περίπτωση, γίνεται η διάγνωση - παραμόρφωση της αρθρώσεως ή της οστεοαρθρίτιδας.

Διακρίνετε τα στάδια της νόσου, τα οποία καθορίζονται από εικόνες ακτίνων Χ, ως αποτέλεσμα υπολογιστικής τομογραφίας:

1. 1 βαθμός- ήπιες αλλαγές στον χόνδρο, στα οστά. Οδυνηρό πρήξιμο συμβαίνει με μέτρια άσκηση, μειώνοντας μετά από μια περίοδο ανάπαυσης.
2. 2 βαθμός- καταστροφή του χόνδρου, ανάπτυξη οστικού ιστού στα άκρα με τη μορφή οστεοφυτών. Στένωση του αρθρικού χώρου, που συνοδεύεται από συνεχή πόνο. Το πρήξιμο γίνεται επίσης σταθερό.
3. 3, 4 μοίρες- εκτεταμένη καταστροφή του χόνδρου και των οστών. Το πρήξιμο δεν εξαφανίζεται, οι σύνδεσμοι και οι μύες δεν λειτουργούν σωστά και εμφανίζεται παραμόρφωση. Ο άξονας φορτίου διαταράσσεται στην άρθρωση.

Οι παράγοντες κινδύνου που οδηγούν σε αρθροπάθεια είναι:

• Ανεπαρκής κινητικότητα.
• Υπέρβαρο.
• Παράγοντες ηλικίας.
• Λοιμώξεις που οφείλονται σε ανεπαρκή ροή αίματος και λέμφου, στασιμότητα.

Σε όλες τις περιπτώσεις, οι ιστοί δεν έχουν χρόνο να ανακάμψουν κατά τη διαδικασία της καταστροφής των αρθρώσεων.

Διαφορές μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρώσεων

Τόσο η αρθρίτιδα όσο και η αρθροπάθεια γίνονται πιο συχνές ασθένειες. Οι ασθένειες που επηρεάζουν τις αρθρώσεις έχουν παρόμοια ονόματα. Οι διαφορές βρίσκονται στη φύση των αρνητικών αλλαγών που εμφανίζονται κατά την έναρξη και την ανάπτυξη συμπτωμάτων. Ο πόνος στην αρθρίτιδα είναι συνέπεια της φλεγμονής των ιστών. Το αρθρικό οξύ επηρεάζεται, η παροχή αίματος, η λέμφη διαταράσσεται, η ασθένεια επηρεάζει τις νευρικές απολήξεις. Η άρθρωση παύει να τρώει σωστά και επίσης δεν παράγει λιπαντικό. Ο χόνδρος υποφέρει.

Η ασθένεια μπορεί να παρατηρηθεί όχι μόνο σε ενήλικες, αλλά και σε παιδιά (νεανική μορφή). Η βλάβη επηρεάζει τυχόν αρθρώσεις, ακόμη και μικρές όπως τα δάχτυλα και μπορεί επίσης να καλύψει πολλές από αυτές (πολυαρθρίτιδα).

Η αρθροπάθεια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της παρατεταμένης αρθρίτιδας. Ο χόνδρος και ολόκληρος ο σύνδεσμος δεν λαμβάνουν διατροφή από το αρθρικό υγρό (λιπαντικό) για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συχνά υπάρχουν παροξύνσεις με τη μορφή φλεγμονής. Πρώτον, ο χόνδρος καταστρέφεται, όπως το κάλυμμα του οστού, και στα επόμενα στάδια ο οστικός ιστός μπορεί να υποφέρει. Οι χόνδριες περιοχές δεν έχουν χρόνο να αναγεννηθούν, μαλακώνουν. Λόγω της παραβίασης των συρόμενων επιφανειών στην άρθρωση, εμφανίζεται πόνος.

Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται μετά από 40 χρόνια. Επηρεάζοντας μεγάλες αρθρώσεις (ισχίο - κοξάρθροση ή γόνατο - γόναρθρωση), μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία, κάνοντας ένα άτομο με αναπηρία. Τα δάχτυλα (οστεοαρθρίτιδα) και τα πόδια επηρεάζονται λιγότερο συχνά. Και επίσης η ασθένεια μπορεί να παρατηρηθεί στους κροταφογναθούς, τον αγκώνα, τον ώμο και άλλες αρθρώσεις.

Έτσι, η αρθροπάθεια είναι συνέπεια της ανάπτυξης συμπτωμάτων αρθρίτιδας, λαμβάνοντας καταστροφικό στάδιο.

Πρόληψη και θεραπεία

Οι ανεπάρκειες των χόνδρων και των αρθρώσεων στη αρθρίτιδα δεν πρέπει να επιδεινωθούν από φλεγμονή. Ταυτόχρονα με την αποπληρωμή των εστιών με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η αιτία πρέπει να εξαλειφθεί. Εάν δεν αναλάβετε δράση, η ασθένεια μπορεί να μετατραπεί σε αρθροπάθεια. Εάν υποψιάζεστε και τις δύο ασθένειες, πρέπει να κάνετε σωστή διάγνωση, για την οποία πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό γιατρό. Αυτό γίνεται από ρευματολόγο, ορθοπεδικό τραυματία και χειρουργό. Απαιτείται να επισκεφθείτε την κλινική. Και σε ορισμένα διαγνωστικά κέντρα, τέτοιοι ασθενείς εξυπηρετούνται από έναν αρθρολόγο.

Μια σημαντική αρχή της επούλωσης είναι να σταματήσει η καταστροφή ενώ διεγείρεται η ανάκαμψη. Αυτή η προσέγγιση θα βοηθήσει στην αποτροπή μη αναστρέψιμων αλλαγών. Για να γίνει αυτό, οι ιστοί καθαρίζονται από κατεστραμμένα κύτταρα που προκύπτουν από τραυματισμό ή μόλυνση. Αυξήστε τη ροή του αίματος και των λεμφών, τη διατροφή. Η ανεπαρκής αγωγή των νευρικών συνδέσεων από τη σπονδυλική στήλη είναι συχνά η αιτία της ανάπτυξης αρθρίτιδας και αρθρώσεως. Όταν εμφανίζονται σημάδια ασθένειας, είναι απαραίτητο να μειωθεί το φορτίο στην άρθρωση.

Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει:

1. Μη στεροειδή φάρμακα που αναστέλλουν τη φλεγμονή, ανακουφίζουν τον πόνο.
2. Ορμονικά παρασκευάσματα με τη μορφή ενέσεων.
3. Οι κυτταροστατικοί μειώνουν τον αριθμό των αντισωμάτων που σκοτώνουν τα κύτταρα.
4. Ο χόνδρος και το αρθρικό υγρό αποκαθίστανται με χονδροπροστατευτές.

Η ροή της λέμφου, η οποία καθαρίζει τους ιστούς των προσβεβλημένων κυττάρων, δεν διεγείρεται. Υπάρχει όμως μια μέθοδος θεραπείας με vibroacoustic, η οποία συνίσταται στην έκθεση σε μικρο-δόνηση από vibroacoustic θεραπεία (από 30 έως 20. 000 Hz). Επίσης, χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπεία, ασκήσεις. Σε 3 και 4 στάδια της νόσου, καταφεύγουν σε προσθετικά.

Συμπέρασμα

Οδυνηρή αίσθηση στην περιοχή των αρθρώσεων και οι δυσλειτουργίες των λειτουργιών τους προκαλούν πολλά σοβαρά προβλήματα. Αλλά ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι διαδικασίες φλεγμονής που συμβαίνουν σε αυτές, η καταστροφή που περιορίζει την κίνηση, οδηγεί σε παραμορφώσεις, αναπηρία. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε σωστά την ασθένεια έτσι ώστε η θεραπεία να μπορεί να πραγματοποιηθεί εγκαίρως. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τα αίτια αυτών των προβλημάτων, καθώς και να γνωρίζουμε τους διαθέσιμους τρόπους για να τα ξεπεράσουμε.